Akka sloeg rechtsaf een soort van klein parkeerterreintje op. Daar begon ze hevig te snuffelen en wilde daar ook niet meer weg. Ze wilde de struiken wel in, maar ook weer niet er zaten een paar stevige doornen aan. Ik dacht Akka blijft daar op die plek, dus hij moet daar zitten, ze wilde daar absoluut niet weggaan. Ik dacht nog...heb vertrouwen in haar. We hebben geleerd inmiddels om op haar af te gaan, want ze heeft meerder malen bewezen dat ze het bij het goede einde had. Dus twijfelen aan onze Zoekhond...nee dat doen wij nooit meer. Ze hield haar adem in..net als toen bij Jolene en we keken in de struiken en daar zat die kleine man.

Ik vertelde de eigenaar om zich klein te maken en te bukken en Chaval op een vriendelijke manier te roepen. Dat deed hij, de hond draaide zich om en keerde zich naar de baas. Ik zag bij de hond een punt van herkenning naar zijn baas toe. Wat een fantastisch moment. Heel, maar dan ook heel langzaam sloop Chaval richting zijn baas en begon met zijn staartje te kwispelen.

De eigenaar klikte de riem aan zijn hond en wat waren ze allebei blij. Ik dacht laat ik nog een extra riem erop zetten. Kan geen kwaad...dan weet ik zeker dat hij niet meer kan ontsnappen.

Eind goed al goed...we kregen allebei een prachtige bos bloemen en Akka werd wel duizend keer bedankt. En hier doen we het weer voor mensen, wat een gelukkig gevoel geeft dit toch.

Wij van Akka's bedanken Miriam van Ieperen voor het aanmelden van deze zoekactie en het meehelpen, ook haar zoon Mels. Tamara Barnhoorn en haar kinderen en Mattieu ook voor het meehelpen. En natuurlijk de bouwvakkers voor de TIP!! En eigenaar bedankt voor de prachtige bloemen. En Chaval het gaat je goed lieve jongen!!